بازدارنده رسوب و خوردگی در دیگ
یکی از دلایل پر اهمیت کنترل آب دیگ بخار، جلوگیری از خوردگی دیگ و دستگاه های جانبی آن می باشد چراکه بالا بودن املاح و مواد معدنی موجود در آب در صورتی که به طور مستقیم و بدون تسویه وارد دیگهای بخار شوند سبب ایجاد رسوب، خوردگی و در نهایت کاهش کارایی سیستم خواهند شد.
همچنین حرارت بسیار بالای دیگهای بخار می تواند باعث اشباع املاح شده و با سرعت بیشتری رسوب گذاری و خوردگی در دیگ صورت گیرد.
آسیب‌هایی که به دیگ های بخار میرسد به عوامل مختلفی بستگی دارد گاهی اوقات وجود نمک های کلسیم و منیزیم و یا غلظت بالای سیلیس می‌تواند سبب پوسته پوسته شدن دیواره دیگ های بخار شوند.
عوامل موثر بر خوردگی دیگ های بخار و روش های جلوگیری از آنها
- مقدار نامناسب اکسیژن
گاهی اوقات ممکن است به دلیل اینکه پتانسیل آهن در آب در شرایط عدم حضور اکسیژن از پتانسیل هیدروژن در جدول اکسیداسیون و احیا پایین تر است، موجب خوردگی دیگ های بخار شود.
معمولاً در این نوع خوردگی سطح فلز زمانی فعال میشود که اکسید سیاه رنگ احیا شده در داخل حفره وجود داشته باشد و اطراف حفره ها از فریک اکسید قرمز رنگ تشکیل شده باشد.
بنابر این وجود اکسید سیاه رنگ داخل حفره نشان دهنده فعال بودن واکنش خوردگی و اکسید آهن قرمز در داخل حفره نشان‌دهنده این است که خوردگی در داخل حفره متوقف شده و فعال نمی باشد.
- pH نامناسب
هرچهpH آب از حالت خنثی کمتر باشد حلالیت بدنه دیگ بخار که از جنس آهن میباشد در آب بیشتر خواهد بود.
در صورتی که آب خالص با محصول خوردگی فروهیدروکسید در تماس قرار گیرد، یونهای OH-و Fe++تولید میشود که باعث افزایش pH سیستم و و تولید رسوب Fe(oH)2 در سطح فلز می کند.
البته در این هنگام افزایش درجه حرارت و شرایط محیط موجب تشکیل فیلم محافظ مگنتیت Fe3O4 روی سطح فلز شده که به مقدار زیادی از خوردگی آهن جلوگیری می کند.
کاهش pH سبب افزایش خوردگی و افزایش حفره های روی دیگ های بخار میشود و افزایش آن شرایط مناسبی را برای تشکیل فیلم اکسید محافظ سیاه رنگ مگنتیت مهیا می کند.
- وجود یون های نامناسب
حضور برخی از یون ها در آب بویلر سبب خوردگی و رسوب در آن می شود به عنوان مثال حضور یون کلر در آب بویلر به دلیل تبدیل به فرم اسیدی بسیار خطرناک بوده و موجب از بین رفتن لایه محافظ داخل دیگ بخار می شود.
حتی در این حالت، وجود حالت قلیایی در آب دیگ بخار نمی تواند به خوبی از اثر اسید تشکیل شده به دیواره دیگ بخار جلوگیری نماید.
- وجود گازهای محلول
وجود برخی گازها می تواند سبب خوردگی و رسوب در بویلر ها شود به عنوان مثال اکسیژن می‌تواند در دمای بالا موجب خوردگی حفره ای شود در نتیجه برای حذف کامل اکسیژن باید از سدیم سولفیت استفاده کرد.
از لحاظ تئوری ۸ پی پی ام سدیم سولفیت می‌تواند یک میلی گرم در لیتر اکسیژن را حذف کند. البته این عمل می‌تواند سبب تولید so2وH2S شود که خود عواملی موثر بر خورندگی می باشند در نتیجه بهتر است از هیدروزین استفاده شود البته باید توجه شود که دما و مقدار هیدرازین تزریقی کنترل گردد زیرا در غیر این صورت سبب تولید آمونیاک بسیار زیادی می شود که می تواند در مجاورت اکسیژن موجب خوردگی اتصالات و لوله های مسی گردد.
علاوه بر گاز اکسیژن یکی از گازهای مضر برای بویلرها گاز کربنیک میباشد که می توان آن را از طریق خنثی نمودن گاز زدا و یا از طریق تشکیل فیلم نازکی از رسوبات کلسیم کربنات در سطوح حرارتی حذف نمود.
- میزان بالای مواد محلول TDS بالا
برای دیگ های بخاری با فشار کمتر از ۲۰ اتمسفر، آب خام می‌تواند تسویه به آب نرم و مصرف گردد.
سختی آب دیگ بخار باید صفر باشد در نتیجه باید تمام سختی باقی مانده ناشی است نشتی ها در آب تغذیه بویلر، حذف شود. ولی به دلیل اینکه حذف سختی درون بویلر ها امکان پذیر نمی باشد، با افزودن مواد شیمیایی گوناگونی می‌توان سختی های باقی مانده را از آب حذف کرد.
موادی چون تری کلسیم فسفات و کلسیم کربنات سوباتی میباشند که به دیواره نمی چسبند و لجن نام دارند ولی کلسیم سولفات رسوبی چسبنده میباشد.
بنابراین باید رسوبات چسبنده را جهت جلوگیری از رسوب کردن روی دیواره بویلرها تبدیل به لجن نمود.
در صورتی که فشار دیگ بخار کمتر از ۱۴ اتمسفر باشد، به منظور تبدیل سختی به لجن از سدیم کربنات استفاده می شود ولی در فشار های دیگر می‌توان از فسفات ها استفاده کرد چراکه در فشار بالا تجزیه نمی شوند و کنترل کیفیت آب و بخار آسان تر می باشد.
در صورتیکه قلیاییت کافی باشد، انواع مختلف فسفات ها با سختی کلسیم آب این که بخار ترکیب شده و در نهایت لجن لخت مانند تری کلسیم فسفات را تولید می کنند و هرگاه قلیاییت آب دیگ بخار پایین باشد باید از از تری سدیم فسفات و یا دی سدیم فسفات استفاده کرد.
- قلیائیت نامناسب
یکی از عوامل مهم در خوردگی و رسوب گذاری دیگ بخار قلیائیت می باشد که مقدار مناسب آن وابسته به فشار بویلر میباشد.
در واقع قلیائیت آب دیگ بخار باید به اندازه‌ای باشد که ph لازم جهت جلوگیری از خوردگی را ایجاد نماید.
در صورتیکه قلیائیت کل کمتر است 80 PPM باشد، شرایط قلیاییت مناسبی وجود ندارد در نتیجه بهتر است قلیائیت نسبت به فنول فتالئین ۶۰ تا ۸۰ درصد قلیائیت کل باشد که در این صورت قلیائیت هیدروکسیل به اندازه‌ای است که منیزیم محلول به صورت منیزیم هیدروکسید ته نشین شود.
قلیائیت فنول فتالئین بیشتر از این محدوده موجب کمک به نوعی شکنندگی بین کریستالی فلز دیگ بخار میشود.
- میزان سیلیس زیاد
در در صورتی که سیلیس وارد دیگ های بخار شود، درون آب دیگ حل شده و در فشار بالا به فاز بخار تبدیل می شود و در شرایط مناسب، در لوله ها و قسمت های مختلف توربین رسوب می کند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.